تمام موجودات عالم، مخلوق خدا هستد. مخلوقات و موجودات دنیا و هر آنچه پیرامون زندگی ما انسان هاست؛ اعم از موجودات زنده و غیر زنده؛ بر اساس حکمت بالغه الهی خلق شده اند و  این گونه نیست که عبث و بیهوده آفریده شده باشند. حتی چیزی که در پیش چشم ما ارزش و اعتباری ندارد، و یا مورد تنفر اکثر انسان ها باشد؛ به طور حتم نزد خالق شیئ، قرب و منزلت و مقام خاصی دارد. و باید نیکو پنداشت، چرا که مخلوق خداست. همان شی نفرت انگیز و بی ارزش؛ نزد ما انسان ها؛ بر اساس قاعده خلقت ذکر و تسبیحی دارد. از طرفی؛ موجودات و مخلوفات عالم، دارای رتبه، مقام و برتری هستند؛ گرچه تمام موجودات عالم مخلوق خداست؛ اما یکی بر دیگری برتر و بهتر، و برخی نیز جزء بهترین ها هستند. مهم این که انسان، بهترین ها را گزینش نماید و سرلوحه زندگی دینی و معنوی خویش قرار دهد، و سبک زندگی خود را بر آن محور تنظیم و استوار نماید.

حال برخی از بهترین ها را ملاحظه کنید:

1. بهترین موجود: انسان؛

2. بهترین دین: اسلام؛

3. بهترین امت: امت پیامبر؛

4. بهترین مذهب: شیعه 12 امامی؛

5. بهترین کتاب: قرآن؛

6. بهترین خانه: کعبه؛

7. بهترین جمله: لا اله الا الله؛

8. بهترین واجب: نماز؛

9. بهترین عمل: نماز اول وقت؛

10. بهترین نماز: نماز جماعت؛

11. بهترین نام: محمد؛

12. بهترین زن: حضرت فاطمه سلام الله علیها؛

13. بهترین عید: عید قربان؛

14. بهترین ماه: رمضان؛

15. بهترین روز: جمعه؛

16. بهترین شب: شب قدر؛

17. بهترین کار خیر: فریادرسی دادخواهان؛

18. بهترین بندگان: متقین؛

19. بهترین فرزند: فرزند صالح؛

20. بهترین سنگ: حجرالاسود؛

21. بهترین دوست: کتاب؛

22. بهترین باغ: بهشت؛

23. بهترین گل: گل محمدی؛

24. بهترین قصه: قصه حضرت یوسف در قرآن؛

25. برترین عبادت: تلاوت قرآن؛

26. بهترین مال: مال حلال؛

27. بهترین خوردنی: عسل؛

28. بهترین نوشیدنی: شیر؛

29. بهترین ارزش: انصاف؛

30. بهترین سخن و حرف: کوتاه و قابل فهم؛

31. بهترین مردم: خوش اخلاق و سودمند به دیگران؛

32. بهترین دانش: علم نافع و پرسود؛

33. بهترین دل: قلب لبریز از خوبی و نیکی.

در اینجا به برخی از بهترین های دینی و دنیایی با استناد به آیات و روایات اشاره می شود.

بهترین موجود: برترین موجود انسان است. قرآن کریم انسان را موجودی برتر و احسن معرفی نموده است.«فتبارک الله احسن الخالقین»(مومنون، آیه 114) انسان به عنوان گل سر سبد هستی عالم مخلوقات، در ردیف بهترین های خلقت محسوب می گردد. تبارک از خدای تعالی، به معنای اختصاص او به خیر و برکت کثیر و زیادی است که به بندگان خود اعطاء می کند. پس این خیر و برکت در تقدیر اوست، و آن عبارت است از ایجاد موجودات و ترکیب اجزاء آن، به طوری که هم اجزایش با یکدیگر متناسب باشد، و هم با موجودات دیگر سازگاری داشته باشد، و خیر و برکت کثیر هم از همین جا بر می خیزد و منتشر می شود. و خلقت اختصاص به خدای تعالی ندارد. و از اینکه فرمود: او بهترین خالق ها است فهمیده می شود که خلقت تنها مختص به او نیست. خلقت به معنای تقدیر است... و تقدیر یعنی مقایسه چیزی با چیز دیگر و این اختصاص به خدای تعالی ندارد، علاوه بر این، در کلام خود خدای عزوجل خلقت به غیر خدا هم نسبت داده شده، آنجا که فرمود: «و اذ تخلق من الطین کهیئه الطیر» حضرت عیسی علیه السلام از گل مجسمه ای، به شکل پرنده ساخت.[1]

بهترین کتاب: قران است. در بین تمام کتب آسمانی و کتب دیگر؛ تنها کتاب جاویدان، و تنها نسخه اکمل و اتم قرآن؛ است. پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: «یاعَلی! سَیِّدُ الکَلامِ القُرآنُ؛ ای علی! برترین سخن، قرآن است.»[2]

بهترین امت: در قرآن بهترین امت، امت پیامبر معرفی شده است. در سوره آل عمران «کنتم خیر امه...»(آل عمران، آیه 110) امت پیامبر اسلام، بهترین امت خوانده شده است. هم چنین بعد از نزول آیه «و ما اصابکم من مصیبة فبما کسبت ایدیکم و یعفوا عن کثیر؛ هر مصیبتی به شما رسد به خاطر اعمالی است که انجام داده اید و بسیاری را نیز عفو می کند».(شوری، آیه 6) پیامبر اکرم رو به داماد خود، امیر مومنان علی علیهما السلام کرد و فرمود: «خَیرُ آیةٍ فِی کتاب اللّهِ هذِهِ الآیة»: بهترین آیه قرآن مجید همین آیه است.[3]

بهترین بندگان: بهترین بندگان کسی است که با تقوا، پاک و گمنام باشد. پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: «اَلا اِنَّ خَیرَ عِبادِ اللّه التَّقی النَّقی الخَفی؛  آگاه باشید، به درستی که بهترین بندگان خدا کسی است که با تقوا، پاک و گمنام باشد و بدترین بندگان خدا کسی است که انگشت نما باشد.»[4]

بهترین زن: تنها یگانه دختر و یادگار نبوت حضرت فاطمه سلام الله علیها؛ به عنوان بهترین زنان است. پیامبر صلی الله علیه و آله می فرماید:«فاطمه خیرنساءاهل الجنة؛ فاطمه بهترین زنان اهل بهشت است.

بهترین ماه: افضل و بهترین ماه سال، ماه مبارک رمضان است. پیامبر صلی الله علیه و آله در خطبه شعبانیه فرمود: ... ایها الناس انه قد اقبل الیکم... افضل الشهور»

بهترین شب: شب قدر؛ قران کریم می فرماید: «لیله القدر خیر من الف شهر»(قدر، آیه3)

بهترین عبادت: تلاوت قرآن، بهترین سخن عبادی و سخن گفتن خدا با بنده است. پیامبر رسول الله صلی الله علیه و آله فرمود: «اَفضَلُ العِبادَةِ قَراءَةُ القُرآنِ؛  برترین عبادت، خواندن قرآن است.»[5]

بهترین خوردنی: عسل؛ بهترین  خوردنی است. در سوره مبارکه نحل، از عسل با عنوان شفای دردها یاد شده است «وَ أَوْحی رَبُّک إِلَی النَّحْلِ أَنِ اتَّخِذی مِنَ الْجِبالِ بُیوتاً وَ مِنَ الشَّجَرِ وَ مِمَّا یعْرِشُونَ ثُمَّ کلی مِنْ کلِّ الثَّمَراتِ فَاسْلُکی سُبُلَ رَبِّک ذُلُلاً یخْرُجُ مِنْ بُطُونِها شَرابٌ مُخْتَلِفٌ أَلْوانُهُ فیهِ شِفاءٌ لِلنَّاسِ إِنَّ فی ذلِک لَآیةً لِقَوْمٍ یتَفَکرُونَ؛ و پروردگار تو به زنبور عسل «وحی» (و الهام غریزی) نمود که: «از کوه ها و درختان و داربست هایی که مردم می سازند، خانه هایی برگزین! سپس از تمام ثمرات (و شیره گل ها) بخور و راه هایی را که پروردگارت برای تو تعیین کرده است، به راحتی بپیما! «از درون شکم آنها، نوشیدنی با رنگ های مختلف خارج می شود که در آن، شفا برای مردم است به یقین در این امر، نشانه روشنی است برای جمعیتی که می اندیشند.»(نحل، آیه 68 و 69) در روایات دیگر هم، از عسل به عنوان بهترین چیزی که مردم برای شفای دردها از آن استفاده می کنند، یاد شده است.[6] ناگفته پیداست؛ امروزه عسل، به عنوان درمان امراض و بسیاری از بیماری ها مورد استفاده قرار گرفته است. و «عسل درمانی» نتایج خوبی به دنبال داشته است.

بهترین نوشیدنی: شیر بهترین و لذیذترین نوشیدنی است؛ در سوره مبارکه نحل، از شیر با عنوان نوشیدنی گوارا، «وَ إِنَّ لَکمْ فِی الْأَنْعامِ لَعِبْرَةً نُسْقیکمْ مِمَّا فی بُطُونِهِ مِنْ بَینِ فَرْثٍ وَ دَمٍ لَبَناً خالِصاً سائِغاً لِلشَّارِبینَ؛ و در وجود چهارپایان، برای شما (درس های) عبرتی است. از درون شکم آنها، از میان غذاهای هضم شده و خون، شیر خالص و گوارا به شما می نوشانیم!»(نحل، آیه66) مطابق روایات، شیر ذهن را صفا می دهد و روشنایی چشم را افزون می نماید و فراموش کاری را برطرف می گرداند و قلب را تقویت می نماید.[7]

بهترین هدیه: همه هدایایی که به انسان می رسد سبب خوشحالی می گردد. گرچه برخی از این هدایا عیبوبی باشد که برادر و دوست ما، به ما هدیه نماید. امام صادق علیه السلام می فرماید :احب اخوانی الی من اهدی الی عیوبی؛ محبوب ترین برادر، نزد من، کسی است که عیب هایم را به من اهدا کند.»[8]

بهترین ارزش: انصاف بهترین ارزش است. امام علی علیه السلام: اَلنصافُ أَفضَلُ الفَضائِلِ؛ انصاف، برترین ارزشهاست.»[9]

بهترین دوست داشتنی: امام باقر علیه السلام«قولوا لِلنّاسِ اَحسنَ ما تُحِبُّونَ اَن یُقالَ لَکم؛ بهترین چیزی را که دوست دارید درباره شما بگویند، درباره مردم بگویید.»[10]

بهترین حرف: بهترین سخن و کلام آن است که کوتاه و قابل فهم باشد. پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: «خَیرُ الکلامِ مَا دَلَّ وَ جَلَّ وَ قَلَّ وَ لَم یمِلَّ؛ بهترین سخن، آن است که قابل فهم و روشن و کوتاه باشد و خستگی نیاورد.»[11]

بهترین مردم: حضرت فاطمه سلام الله علیها فرمود: «خِیارُکم اَلیَنُکُم مَناکِبَهً وَ اَکرَمُهُم لِنِسائِهم؛ بهترین شما کسانی اند که با مردم نرم ترند و زنان خویش را بیشتر گرامی می دارند.»[12] در حدیثی دیگر، حضرت علی علیه السلام می فرماید: «خَیرُ الناسِ مَن نَفَعَ النّاس؛ بهترین مردم کسی است که نفع رساننده مردم باشد.»

بهترین علم: بهترین دانش، دانشی است که مفید و منفعت برای مردم و جامعه باشد. امام علی علیه السلام فرمود: «خَیرُ العِلمِ مانَفَعَ؛ بهترین علم آن است که مفید باشد.»[13]

بهترین قلب: بهترین قلب و دل، قلبی است که پاک بوده و گنجایش و ظرفیت متناسبی برای پاکی ها و نیکی ها باشد. پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: «خَیرُ القُلوبِ اَوعاها لِلخَیرِ وَ شَرُّ القُلوبِ اَوعاها لِلشَّرِّ، فَاَعلَی القَلبِ الَّذی یعِی الخَیرَ مَملُوٌّ مِنَ الخَیرِ اِن نَطَقَ نَطَقَ مَأجورا و اِن اَنصَتَ اَنصَتَ مَأجورا؛ بهترین قلب ها، قلبی است که ظرفیت بیشتری برای خوبی دارد و بدترین قلب ها، قلبی است که ظرفیت بیشتری برای بدی دارد، پس عالی ترین قلب، قلبی است که خوبی را در خود دارد و لبریز از خوبی است. اگر سخن بگوید، سخنش در خور پاداش است و اگر سکوت کند، سکوتش درخور پاداش است.»[14]

 

پی نوشت ها:



[1] علامه طباطبایی، المیزان ذیل آیه 14سوره مومنون.

[2] تفسیر ابی الفتوح رازی، ج2، ص319.

[3] مشهدی، کنز الدقائق.

[4] مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، ج 70، ص 111، ح 12.

[5] طبرسی، مجمع البیان، ج1، ص15.

[6] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج 11، ص 304.

[7] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج 11، ص 293.

[8] مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج74، ص 282.

[9] آمدی، غررالحکم، ج1، ص203، ح805.

[10] همان، ج 65، ص 152.

[11] نقدی، جعفر بن محمد، انوار العلویه، ص 489.

[12] طبری، دلائل الامامه، ص۷۶.

[13] آمدی، غررالحکم و دررالکلم،ص 354.

[14] جعفریات، ص 168.

  • نویسنده : یزد فردا
  • منبع خبر : خبرگزاری فردا